Doxiepoo ( ด็อกซีพู )
หากคุณเป็นเด็กประเภทที่ไม่กลัวที่จะเลือกรส “ลึกลับ” ของขนมในถุง พุดเดิ้ล ดัชชุนด์ หรือ Doxiepoo อาจเหมาะสำหรับคุณ แม้ว่าสายพันธุ์ผสมนี้สามารถมีลักษณะที่ผสมผสานกันไม่รู้จบ แต่ก็เป็นที่รู้กันดีว่ามีความน่ารัก ฉลาด และขี้เล่น
เนื่องจากพวกเขารักและภักดีมาก ด็อกซีพูจึงทำงานได้ดีที่สุดกับครอบครัวที่ไม่รังเกียจที่จะใช้เวลากับพวกเขามากนัก พวกเขาทำได้ดีกับเด็ก ๆ แต่ทำได้ดีที่สุดในบ้านที่มีสัตว์เลี้ยงตัวเดียว สุนัขเฝ้าบ้านที่ระมัดระวังด็อกซีพูอาจ “ส่งเสียงดัง” ดังนั้นเจ้าของควรเตรียมพร้อม นอกจากนี้ เนื่องจากเป็นเรื่องยากที่จะทราบว่าส่วนผสมนี้จะออกมาเป็นอย่างไร เจ้าของที่ต้องการสุนัขที่ “แพ้ง่าย” ควรพบพันธุ์ผสมนี้ก่อนที่จะนำบ้านมา ด็อกซีพูมีความกระฉับกระเฉง แต่ปรับตัวได้ดีกับทั้งอพาร์ทเมนต์และบ้าน หากพวกเขามีเวลาออกกำลังกายเพียงพอ
ดูข้อเท็จจริงทั้งหมดของด็อกซีพูและลักษณะของสุนัขพันธุ์ผสมด้านล่าง!
ไฮไลท์
- ด็อกซีพูเป็นสุนัขพันธุ์ผสม พวกเขาไม่ใช่พันธุ์แท้เหมือนพ่อแม่ดัชชุนด์หรือพุดเดิ้ล
- ด็อกซีพูสามารถมีสีขนได้หลายแบบ เช่น สีขาว ครีม สีเทา สีดำ และสีน้ำตาล
- ความต้องการในการดูแลขนขึ้นอยู่กับชนิดของขนที่ด็อกซีพูสืบทอดมา หากพวกเขาดูแลพ่อแม่สุนัขพันธุ์ดัชชุนด์ ขนสั้นของพวกมันจะบำรุงรักษาน้อย หากพวกเขาทำตามพุดเดิ้ล พวกเขาอาจต้องแปรงฟันบ่อยขึ้น แต่อาจจะดีกว่าสำหรับผู้ที่เป็นโรคภูมิแพ้
- ด็อกซีพูสามารถทนต่อสภาพอากาศได้ แต่ชอบอุณหภูมิที่อุ่นกว่า เสื้อคลุมกันหนาวอาจช่วยให้สุนัขของคุณเดินทางในฤดูหนาวที่หนาวเย็นหรือมีหิมะตก
- ด็อกซีพูมักจะทำได้ดีที่สุดในครัวเรือนที่มีสัตว์เลี้ยงตัวเดียว แต่พวกมันสามารถเข้ากับสัตว์เลี้ยงอื่นๆ ได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากพวกมันเข้าสังคมตั้งแต่อายุยังน้อย
- เนื่องจากพวกมันมีขนาดเล็ก ด็อกซีพูสามารถได้รับบาดเจ็บหรือตกใจจากเด็กที่เล่นหยาบ สุนัขเหล่านี้รักทุกคน แม้กระทั่งเด็กๆ แต่ชอบการเล่นที่อ่อนโยน อย่าปล่อยเด็กไว้กับสุนัขทุกสายพันธุ์โดยไม่มีใครดูแล
ประวัติ
แม้ว่าพุดเดิ้ลจะได้รับความนิยมอย่างมากในอเมริกาตั้งแต่หลังสงครามโลกครั้งที่สอง แต่พุดเดิ้ลลูกผสมได้กลายเป็นที่นิยมในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา ด็อกซีพูเริ่มเป็นที่นิยมในยุค 2000
สำหรับด็อกซีพูพุดเดิ้ลทอยหรือพุดเดิ้ลขนาดเล็กมักได้รับการผสมพันธุ์ – ไม่ค่อยเป็นพุดเดิ้ลมาตรฐาน แม้ว่าด็อกซีพูจะมีต้นกำเนิดมาจาก “สุนัขดีไซน์เนอร์” พวกมันมักมีอยู่ในที่พักพิง – เลือกที่จะรับเลี้ยงบุตรบุญธรรม!
ขนาดตัว
เนื่องจากการผสมด็อกซีพูนั้นคาดเดาไม่ได้ สุนัขพันธุ์ผสมนี้มีขนาดที่หลากหลาย พวกมันสามารถชั่งน้ำหนักได้ทุกที่ตั้งแต่ห้าถึงสามสิบปอนด์ และความสูงของพวกมันมีตั้งแต่แปดถึง 23 นิ้ว ทำให้พวกมันเป็นสุนัขขนาดเล็กหรือขนาดกลาง
บุคลิกและท่าทาง
แม้ว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะทราบแน่ชัดว่าด็อกซีพูอาจใช้พ่อแม่คนไหนมากกว่ากัน เช่น ดัชชุนด์หรือพุดเดิ้ล แต่คุณมั่นใจได้ว่าจะได้สุนัขครอบครัวที่น่ารัก น่ารัก ขี้เล่น ฉลาด
พ่อพันธุ์แม่พันธุ์ทั้งสองสามารถเห่าได้มาก ดังนั้นการเริ่มฝึกให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้เพื่อบรรเทานิสัยนี้จึงเป็นเรื่องสำคัญ นิสัยอีกอย่างหนึ่งที่สำคัญในการดูแลอารมณ์ตั้งแต่เนิ่นๆ ก็คือความดื้อรั้นที่ด็อกซีพูอาจได้รับมาจากสุนัขพันธุ์ดัชชุนด์ อาจทำให้การฝึกทำได้ยากขึ้น แต่ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ พุดเดิ้ลขึ้นชื่อเพราะฝึกง่าย ดังนั้นจึงไม่แน่ชัดว่าคุณจะลงเอยด้วยอารมณ์แบบไหน อย่างไรก็ตาม พุดเดิ้ลยังขึ้นชื่อว่าฉลาดและซุกซน ดังนั้นไม่ว่าจะด้วยวิธีใด คุณจะมีลูกหมาขี้เล่นและน่ารัก
ด็อกซีพูมีความรักใคร่อย่างมากซึ่งเป็นที่รู้จักจากการจูบอย่างเพียงพอซึ่งเป็นชัยชนะในหนังสือของเรา ดังนั้นคุณจึงไม่ต้องมีสุนัขที่ดุร้าย แต่อาจเป็นสุนัขที่จงใจ
อย่างไรก็ตามด็อกซีพูอาจรู้สึกอิจฉาเล็กน้อยกับความรักทั้งหมด ดังนั้นพวกเขาจึงทำได้ดีที่สุดในบ้านที่มีสัตว์เลี้ยงตัวเดียว แม้ว่าพวกเขาจะสามารถทนต่อสัตว์เลี้ยงตัวอื่นได้หากพวกเขาเข้าสังคมตั้งแต่อายุยังน้อย พวกเขาเข้ากันได้ดีกับเด็กและคนทั่วไป และพวกเขาสามารถปรับให้เข้ากับอพาร์ทเมนต์และบ้านที่มีหลาได้ หากพวกเขาได้รับอนุญาตให้ออกกำลังกาย
สุขภาพและความแข็งแรง
เช่นเดียวกับสายพันธุ์ผสมทั้งหมดด็อกซีพูมีโอกาสที่จะสืบทอดความบกพร่องทางพันธุกรรมที่เลวร้ายที่สุดจากทั้งด้านดัชชุนด์และพุดเดิ้ลโดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากชุดค่าผสมนี้ยากที่จะคาดการณ์ได้ สำหรับด็อกซีพูปัญหาสุขภาพที่พบบ่อย ได้แก่ :
- ภาวะต่อมหมวกไตทำงานมากกว่าปกติ
- ปัญหาการดูแลดวงตา
- ข้อสะโพกเสื่อม
- โรคหมอนรองกระดูกทับเส้นประสาท
- ปัญหาทางเดินปัสสาวะ
- โรคหัวใจ
- ลูกสะบ้าเคลื่อนหลุด
- อาการชัก
- ภูมิคุ้มกันโรคโลหิตจาง (IMHA)
- หกล้มง่าย
- โรคเบาหวาน
- โรคลมบ้าหมู
- ความผิดปกติของหัวใจ
- หูอักเสบ
- ปัญหาผิว
- ปัญหาทางเดินอาหาร
โปรดทราบว่าเพียงเพราะสิ่งเหล่านี้เป็นความโน้มเอียงในสายพันธุ์ดัชชุนด์และพุดเดิ้ล ไม่ได้หมายความว่า ด็อกซีพู เอกพจน์จะสืบทอดสิ่งเหล่านี้อย่างแน่นอน เหตุผลที่ด็อกซีพูต้องมาอยู่ในศูนย์พักพิงบ่อยครั้งขึ้นอยู่กับลักษณะภายนอกที่คาดเดาไม่ได้มากกว่าสิ่งอื่นใด ดังนั้นคุณไม่ควรกลัวว่าสุนัขพักพิงด็อกซีพูจะมีปัญหาสุขภาพ
การดูแล
เช่นเดียวกับสุนัขทุกตัว การตรวจสุขภาพประจำปีกับสัตวแพทย์เป็นสิ่งสำคัญในการรักษาสุขภาพในอุดมคติ
เนื่องจากด็อกซีพูค่อนข้างกระฉับกระเฉง พวกเขาจึงต้องออกกำลังกายทุกวัน แต่ไม่จำเป็นต้องเข้มข้น พวกเขาสนุกกับการเดินเล่นรอบ ๆ พื้นที่ใกล้เคียงหรือสวนสาธารณะ พวกมันไม่ชอบอยู่ข้างนอกโดยลำพัง อันที่จริง มันไม่ใช่ความคิดที่ดี เพราะพวกมันมักจะตัวเล็กกว่าและอ่อนโยนกว่าสัตว์กินสัตว์อื่นมาก แต่พวกเขารักที่จะอยู่รอบ ๆ ครอบครัวให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้และมีส่วนร่วมในกิจกรรมประจำวัน
ด็อกซีพูฉลาดมากและอาจเบื่อได้ถ้าปล่อยไว้ตามลำพังมากเกินไป การเดินไปยังสถานที่ใหม่ๆ ด้วยกันช่วยกระตุ้นจิตใจของด็อกซีพูและช่วยให้พวกเขาแยกจากกันวิตกกังวล พวกเขาไม่ต้องการพื้นที่อยู่อาศัยขนาดใหญ่ หากพวกเขาได้ออกไปสำรวจข้างนอกพร้อม ๆ กัน
ควรทำความสะอาดฟันอย่างน้อยสัปดาห์ละสองครั้งเพื่อรักษาสุขภาพฟัน ควรทำความสะอาดหูทุก ๆ ครั้งด้วยสารละลายที่ผ่านการรับรองจากสัตวแพทย์เพื่อหลีกเลี่ยงการติดเชื้อที่หู อย่าลืมเล็มเล็บสุนัขตามความจำเป็น พวกเขาไม่ควรคลิกกับพื้น ช่างตัดขนสามารถช่วยคุณได้
การให้อาหาร
อาหารด็อกซีพูที่เหมาะควรได้รับการกำหนดสูตรสำหรับสายพันธุ์ขนาดเล็กหรือขนาดกลาง ขึ้นอยู่กับขนาดของด็อกซีพูที่มีพลังงานสูง เนื่องจากด็อกซีพูต่อสู้กับโรคอ้วน ระวังอย่าให้อาหารสุนัขของคุณมากเกินไป พูดคุยกับสัตว์แพทย์ของคุณเกี่ยวกับส่วนอาหารที่เฉพาะเจาะจงและการรักษาที่จัดสรร
เช่นเดียวกับสุนัขทุกตัว ความต้องการด้านอาหารของด็อกซีพูจะเปลี่ยนจากวัยลูกสุนัขไปสู่วัยผู้ใหญ่และจะเปลี่ยนไปเรื่อย ๆ ในวัยชรา คุณควรขอคำแนะนำจากสัตวแพทย์เกี่ยวกับอาหารด็อกซีพูของคุณ เนื่องจากสุนัขแต่ละตัวมีความแตกต่างกันมากเกินไป ซึ่งรวมถึงน้ำหนัก พลังงาน และสุขภาพ เพื่อให้คำแนะนำเฉพาะ
Advertised
เว็บพนันออนไลน์ ufabet168
