Cockapoo ( ค็อกกาพู )
สุนัขตัวเล็กที่น่ารักและมีบุคลิกเหมือนตัวตลกตัวใหญ่ Cockapoo อาจเป็นสุนัขตัวแรกของ“ สุนัขนักออกแบบ” (ไม่ใช่สุนัขพันธุ์แท้) ซึ่งมีอายุย้อนกลับไปในทศวรรษที่ 1960 แทนที่จะเป็นเพียงไม่กี่ปีที่ผ่านมา
พ่อพันธุ์แม่พันธุ์รวมสายพันธุ์ ค็อกเกอร์สแปเนียล และพุดเดิ้ลเข้าด้วยกันเพื่อสร้างลูกผสมที่มุ่งเน้นคนโดยสมบูรณ์ซึ่งฉลาดพอที่จะฝึกได้ง่ายแทบไม่หายให้อภัยเร็วและรักใคร่มากจนคุณจะไม่รู้สึกโดดเดี่ยว ในความเป็นจริงคุณอาจต้องปิดประตูห้องน้ำเพื่อความเป็นส่วนตัวสักครู่
นอกจากนี้เพื่อนลูกผสมของคุณจะมีความสุขกับการวิ่งไปรอบ ๆ หลักสูตรความคล่องตัวอวดกลเม็ดของพวกเขาต่อหน้าที่ การถูกลูบคลำเป็นสุนัขบำบัดหรือเพียงแค่นอนอยู่บนตักของคุณ ตักของคุณเป็นของพวกเขาโดยวิธีการ
ดูด้านล่างสำหรับรายการลักษณะทั้งหมดของสายพันธุ์สุนัขลูกผสมนี้!
สิ่งที่ควรรู้เกี่ยวกับสายพันธุ์นี้
ค็อกกาพูลุกเป็นไฟตามทางท่ามกลางลูกผสมที่วางแผนไว้ เขาเป็นลูกหลานของพุดเดิ้ลและค็อกเกอร์สแปเนียล ยังเป็นที่รู้จักกันในนาม ค็อกกาพุดเดิ้ล, ค็อกเกอร์พู เขาเป็นสุนัขตัวน้อยที่น่ารักมากพร้อมใบหน้าที่สามารถละลายหัวใจหินได้
เขาเป็นที่รักใคร่และยอมรับทุกคนไม่ว่าจะเป็นคนชราเด็ก ๆ และสัตว์เลี้ยงอื่น ๆ เขายังมีขนาดที่ง่ายมีขนาดเล็กพอที่จะกอดและใหญ่พอที่จะวิ่งเล่นกับสุนัขตัวใหญ่ได้ ค็อกกาพูมีความเป็นสัตว์ที่ติดเชื้อตลอดชีวิตซึ่งแพร่กระจายไปยังทุกคนรอบ ๆ ตัวพวกมันเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้ทุกวันมีการเฉลิมฉลอง คนเหล่านี้มีความสุขอย่างแท้จริงที่มีชีวิตอยู่
ถึงกระนั้นสิ่งที่ดึงดูดในการรับค็อกกาพูแทนที่จะเป็น ค็อกเกอร์สแปเนียล หรือ พุดเดิ้ล? ในบางแง่มุม ค็อกกาพูเป็นตัวแทนของอุดมคติสองประการประการแรกสิ่งที่ค็อกเกอร์สแปเนียลเคยอยู่บนกระดาน – อารมณ์ที่ไพเราะและมั่นคงก่อนที่ความนิยมของสายพันธุ์จะพุ่งสูงขึ้นเมื่อ Lady and the Tramp (ทรามวัยกับไอ้ตูบ) และประการที่สองการวางแนวของพุดเดิ้ลต่อผู้คนจะทำให้การวางแนวของค็อกเกอร์กับจมูกของพวกเขาราบรื่นเมื่อพวกเขาออกไปข้างนอก
นอกจากนี้ค็อกกาพูไม่จำเป็นต้องมีระดับการดูแลขนแบบที่พุดเดิ้ลทำและผู้คนจะไม่ตอบสนองในเชิงลบโดยอัตโนมัติเหมือนกับที่พวกเขาทำกับรูปแบบการดูแลขนที่ฟุ่มเฟือยของพุดเดิ้ลเพื่อแสดงในรูป (แม้ว่าจะไม่ยุติธรรมที่จะไม่ชอบพุดเดิ้ลที่ฉลาดและร่าเริงเพราะการตัดโชว์ แต่ชื่อเสียงที่ไม่ได้รับส่วนใหญ่ของพุดเดิ้ลในเรื่องการบำรุงรักษาที่สูงนั้นแพร่หลาย)
แน่นอนว่ามีโลกที่แตกต่างกันระหว่างการผสมพันธุ์โดยเจตนาของค็อกเกอร์สแปเนียลและพุดเดิ้ล ที่ได้รับการคัดเลือกมาอย่างดีกับพุดเดิ้ลที่เพิ่งเรียกว่า ค็อกกาพู เพราะไม่มีใครรู้ว่าพื้นเพของเขาเป็นอย่างไร
ค็อกกาพูที่แท้จริงได้รับการผสมพันธุ์โดยมีเป้าหมายเพื่อเป็นสุนัขที่มีสุขภาพดีไม่แพ้ง่ายและมีอารมณ์ดี พ่อพันธุ์แม่พันธุ์ค็อกกาพูรู้สึกว่าสุขภาพและอารมณ์ของสุนัขมีความสำคัญมากกว่ารูปร่างหน้าตาและนั่นคือสิ่งที่พวกเขายังคงมุ่งมั่นต่อไป (แต่อย่างไรก็ตามค็อกกาพูมีแนวโน้มที่จะเป็นเพื่อนที่ดูน่ารัก) คุณจะไม่พบการพูดคุยมากมายในหมู่พ่อพันธุ์แม่พันธุ์เหล่านี้เกี่ยวกับรูปร่างศีรษะและความสูง
เมื่อไม้กางเขนทำงานตามที่ตั้งใจไว้คุณจะได้รับความเฉลียวฉลาดและจิตวิญญาณของพุดเดิ้ลด้วยความแข็งแกร่งและจิตวิญญาณในสนามของค็อกเกอร์ แน่นอนว่าเมื่อไม้กางเขนไม่ได้ผลคุณจะได้รับความกลัวที่อ่อนน้อมถ่อมตนและปัสสาวะได้ แต่สิ่งนี้สามารถเกิดขึ้นได้ในสายพันธุ์ผสมใด ๆ และในพันธุ์แท้ที่มียีนที่ไม่มีความสุข
โดยทั่วไปค็อกเกอร์สแปเนียลที่ใช้ในการสร้างค็อกกาพูเป็น อเมริกันค็อกเกอร์สแปเนียล แต่บางส่วนเป็นลูกหลานของพุดเดิ้ลและอิงลิชค็อกเกอร์สแปเนียล หลังมักเรียกว่า สพุดเดิ้ล มีความพยายามในช่วงทศวรรษที่ผ่านมาเพื่อแยก ค็อกกาพู และ สพุดเดิ้ล ออกเป็นสองลูกผสมที่แตกต่างกันอย่างชัดเจนและประสบความสำเร็จบางส่วน หากประเภทของค็อกเกอร์มีความสำคัญสำหรับคุณอย่าลืมถาม
แต่ทั้งหมดนั้นไม่ได้อยู่ที่นี่หรือที่นั่นสำหรับผู้ที่ชื่นชอบค็อกกาพูที่เพียงแค่ต้องการออกไปเที่ยวกับสุนัขแสนหวานน่ารักและแนบชิดซึ่งไม่ได้เป็นสิ่งที่น่าสนใจเท่าที่พุดเดิ้ลทอยจะเป็นได้และผู้ที่เริ่มเป็นประกายในสายตาของค็อกเกอร์สแปเนียลที่มีนิสัยน่ารักแม้กระทั่ง
ไฮไลท์
- ค็อกกาพูไม่เป็นที่รู้จักว่าเป็นบาร์เกอร์ อย่างไรก็ตามบางคนจะเห่าเมื่อเห็นคนเข้ามาในบ้านหรือเมื่อพวกเขาถูกปล่อยให้อยู่ตามลำพังเป็นเวลานานในแต่ละครั้ง
- ค็อกกาพูควรเป็นสุนัขที่ไม่ได้รับการเลี้ยงดูและมีกลิ่นเหม็นของสุนัขเล็กน้อยที่ผิวหนังและขน เขาต้องแปรงขนทุกวันและจะต้องมีการเล็มและเล็มผมเป็นครั้งคราว
- โดยปกติแล้วค็อกกาพูเหมาะสำหรับผู้ที่เป็นโรคภูมิแพ้เนื่องจากจะทำให้เกิดความโกรธและผมในปริมาณที่ต่ำ
- ค็อกกาพูได้รับการพัฒนาให้เป็นสุนัขคู่หูและมักจะเป็นมิตรและมีความสุขเป็นพิเศษ พวกเขาสามารถเข้ากันได้ดีกับสุนัขสัตว์เลี้ยงและเด็กตัวอื่น ๆ อย่างไรก็ตามโดยทั่วไปแล้วเด็กที่มีอายุมากกว่าและมีน้ำใจมากกว่าจะดีที่สุด
- แม้ว่ามาตรฐานหรือใหญ่ ค็อกกาพูจะไม่ปรับตัวให้เข้ากับชีวิตในอพาร์ทเมนต์ได้ง่ายเหมือนกับกลุ่มคนรุ่นเล็กของเขา แต่เขาก็สามารถทำได้ดีหากออกกำลังกายอย่างเหมาะสม สถานการณ์ในอุดมคติคือบ้านที่มีสนามหญ้าขนาดเล็กที่มีรั้วรอบขอบชิด
- ค็อกกาพูฉลาดมากจนฝึกได้ง่ายด้วยการเสริมแรงเชิงบวก
- ค็อกกาพูมีระดับพลังงานปานกลาง แต่ยังคงต้องออกกำลังกายทุกวัน คาดหวังว่าจะให้เวลาเขาอย่างน้อย 15 นาทีต่อวันและเสนอกิจกรรมที่หลากหลายเช่นเกมจับผิดภาพการเดินและการวิ่งที่ดี
- เพื่อให้สุนัขมีสุขภาพดีอย่าซื้อลูกสุนัขจากผู้เพาะพันธุ์สุนัขโรงสีลูกสุนัขหรือร้านขายสัตว์เลี้ยงที่ขาดความรับผิดชอบ
- มีพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ค็อกกาพูที่รับผิดชอบจำนวนมากและบางคนจดทะเบียนกับ ค็อกกาพูคลับออฟอเมริกา หรือ สำนักทะเบียนค็อกกาพูอเมริกาเหนือ
- สุนัขนักออกแบบหรือที่เรียกว่าลูกผสมไม่ใช่สายพันธุ์ที่แท้จริง แต่เป็นสุนัขที่ผสมข้ามสายพันธุ์เฉพาะสองสายพันธุ์ หากคุณสนใจลูกสุนัขพันธุ์ค็อกกาพูให้เข้าใจว่ารูปลักษณ์ขนาดและอารมณ์ของมันนั้นไม่สามารถคาดเดาได้เหมือนกับสุนัขพันธุ์แท้เนื่องจากคุณไม่รู้ว่าลักษณะใดจากแต่ละสายพันธุ์จะปรากฏในสุนัขตัวใดตัวหนึ่ง
ประวัติ
เมื่อพูดถึงสุนัขดีไซน์เนอร์ ค็อกกาพูเป็นลูกผสมเก่าที่ได้รับความนิยมตั้งแต่ปี 1960 การผสมพันธุ์ครั้งแรกอาจเกิดขึ้นโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ผลลัพธ์ที่น่ายินดีคือลูกสุนัขที่ฉลาดแทบไม่มีกลิ่นมีขนพุดเดิ้ลที่ผลัดขนต่ำและแสดงให้เห็นถึงธรรมชาติที่เป็นมิตรและน่ารักของค็อกเกอร์สแปเนียล ลูกสุนัขเหล่านี้ได้รับการต้อนรับเป็นอย่างดีและสายค็อกกาพูก็เริ่มขึ้น
วันนี้มีความพยายามบางอย่างในการสร้างมาตรฐานสายพันธุ์และเริ่มต้นค็อกกาพูบนเส้นทางที่ยากลำบากในการเป็นสายพันธุ์ที่แท้จริงซึ่งเป็นการผลิตลูกหลานที่มีลักษณะที่สอดคล้องกัน พวกเขาเป็นหนึ่งในนักออกแบบไม่กี่สายพันธุ์ที่ไม่ยอมแพ้เจ้าของในอัตราที่สูงแม้ในขณะนี้และผู้ที่ชื่นชอบคุณลักษณะของสายพันธุ์จำนวนมากซึ่งเป็นสถานการณ์ที่พึงปรารถนาต่อสติปัญญาของค็อกกาพูและนิสัยที่น่ารักและน่ารักของเขา เขากลายเป็นสุนัขครอบครัวที่มีค่าตัวสูง
เมื่อค็อกกาพูเป็นที่รู้จักมากขึ้นเขาก็ได้รับความนิยมมากขึ้นเท่านั้น พ่อพันธุ์แม่พันธุ์ค็อกกาพูบางตัวต้องการให้ ค็อกกาพูเป็นสุนัขพันธุ์แท้และใช้การผสมข้ามพันธุ์ในขณะที่พ่อพันธุ์แม่พันธุ์อื่น ๆ ชอบสุนัขพันธุ์พุดเดิ้ล / ค็อกเกอร์พื้นฐาน มีสโมสรค็อกกาพูแต่ไม่ได้เป็นพันธมิตรเนื่องจากปรัชญาที่แตกต่างกันเหล่านี้
ค็อกกาพูคลับออฟอเมริกาก่อตั้งขึ้นในปี 2542 และด้วยความพยายามที่จะสร้างความสม่ำเสมอในการผสมพันธุ์จึงได้สร้างมาตรฐานสายพันธุ์ สโมสรส่งเสริมการผสมพันธุ์ค็อกกาพู ชหลายรุ่นซึ่งแตกต่างจากการสร้างรุ่นแรก ๆ ใหม่ ๆ เนื่องจากเทคนิคนี้ควรจะช่วยให้ลูกสุนัขรักษาคุณสมบัติที่ต้องการซึ่งไม่ได้เห็นในสุนัขรุ่นแรกทั้งหมด
สมาคมค็อกกาพูอเมริกาก่อตั้งขึ้นในปี 2547 สมาชิกเหล่านี้ไม่ผสมรุ่นและไม่ผสมพันธุ์ค็อกกาพูกลับไปเป็นพุดเดิ้ลหรือค็อกเกอร์สแปเนียล พวกเขาก็มีมาตรฐานสายพันธุ์เช่นกันและเป้าหมายของพวกเขาคือ “การได้เห็นค็อกกาพูแท้ที่ได้รับการผสมพันธุ์ด้วยสายพันธุ์ที่สามารถตรวจสอบย้อนกลับไปยังรากเหง้าที่มาของ AKC / CKC Cocker Spaniels & AKC / CKC Poodles“
สำนักทะเบียนค็อกกาพูในอเมริกาเหนือกำลังดำเนินการเพื่อสร้างค็อกกาพูให้เป็นสายพันธุ์ที่มีชีวิต กลุ่มนี้ก่อตั้งขึ้นในปี 2542 และให้การรับรองสำหรับค็อกกาพู ซึ่งเป็นผลมาจากการผสมพันธุ์รุ่นแรกถึงรุ่นที่หก สำนักทะเบียนกำหนดว่า “ค็อกกาพูที่แท้จริงเป็นเพียงการผสมข้ามพันธุ์ค็อกเกอร์สแปเนียลสายพันธุ์แท้กับพุดเดิ้ลพันธุ์แท้เท่านั้น”
นอกเหนือจากปรัชญาการเพาะพันธุ์แล้วความนิยมของค็อกกาพูไม่ได้คงที่ แต่เพิ่มขึ้นในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา ด้วยความช่วยเหลือของพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ที่มีความรับผิดชอบและองค์กรและสโมสรระดับชาติ ค็อกกาพูในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งอาจกำลังจะกลายเป็นมากกว่า “สายพันธุ์นักออกแบบ”
ขนาดตัว
ค็อกกาพูได้รับการเลี้ยงดูในสี่ประเภทขนาดที่แตกต่างกัน:
- ขนาดเล็กมากมีน้ำหนักน้อยกว่า 6 ปอนด์และสูงน้อยกว่า 10 นิ้ว
- ขนาดเล็กค็อกกาพูสามารถสูงได้ถึง 10 นิ้ว แต่มีโครงสร้างที่แข็งแรงกว่าส่วนใหญ่กว่าจะตีเกล็ดด้วยน้ำหนักเพียงไม่เกิน 12 ปอนด์
- ค็อกกาพูขนาดกลางมีน้ำหนัก 13 ถึง 18 ปอนด์และมีความสูงระหว่าง 11 ถึง 14 นิ้ว
- มาตรฐานหรือใหญ่ ค็อกกาพูควรมีน้ำหนักมากกว่า 19 ปอนด์และสูงอย่างน้อย 15 นิ้ว
บุคลิกและท่าทาง
ค็อกกาพูฉลาดและเอาใจง่ายถูกก่อตั้งขึ้นเพื่อเป็นสุนัขคู่ใจ เขาเป็นมิตรและมีความสุขมีความสุขมีความสุข เขามีนิสัยขี้ออกและมักจะเข้ากับทุกคน ขึ้นอยู่กับนิสัยใจคอของเขาเขาสามารถกระฉับกระเฉงหรือแค่สนุกกับการนอนเล่นบนโซฟากับคุณ
เขามีความเฉลียวฉลาดเหมือนบรรพบุรุษของพุดเดิ้ล แต่ยังมีนิสัยอ่อนหวานของเชื้อสายค็อกเกอร์สแปเนียลของเขาด้วย หากพ่อแม่ไม่มีคุณภาพความรักที่คาดหวังในค็อกกาพูลูกหลานของพวกเขาก็จะไม่เช่นกัน
เช่นเดียวกับสุนัขทุกตัว ค็อกกาพูต้องการการเข้าสังคมตั้งแต่เนิ่นๆ – การสัมผัสกับผู้คนสถานที่ท่องเที่ยวเสียงและประสบการณ์ต่างๆมากมายเมื่อพวกเขายังเด็ก การขัดเกลาทางสังคมช่วยให้มั่นใจได้ว่าลูกสุนัขค็อกกาพูของคุณเติบโตขึ้นเป็นสุนัขที่รอบรู้
เขาชอบที่จะอยู่กับครอบครัวของเขาเสมอและสามารถทนทุกข์ทรมานจากความวิตกกังวลในการแยกตัวเมื่อถูกปล่อยให้อยู่คนเดียวเป็นเวลานานเกินไป เขาสามารถฝึกได้ง่ายแม้ว่าจะขึ้นอยู่กับนิสัยใจคอของพ่อแม่ก็ตาม การเสริมแรงเชิงบวกเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการฝึกนกกระตั้ว เขาสามารถบรรลุการเชื่อฟังในระดับสูงได้ด้วยเวลาและความอดทน
สุขภาพและความแข็งแรง
แนวคิดเรื่องความแข็งแรงของลูกผสมนั้นคุ้มค่าที่จะเข้าใจหากคุณกำลังมองหาค็อกกาพูความแข็งแรงของลูกผสมไม่จำเป็นต้องเป็นลักษณะของสายพันธุ์ผสม เกิดขึ้นเมื่อมีการนำเลือดใหม่เข้ามาจากภายนอกวงผสมพันธุ์ตามปกติซึ่งตรงกันข้ามกับการผสมพันธุ์แบบผสมผสาน
อย่างไรก็ตามมีความเข้าใจผิดโดยทั่วไปว่าความแข็งแรงของลูกผสมจะใช้กับสายพันธุ์ผสมโดยอัตโนมัติ หากกลุ่มพันธุกรรมของสายพันธุ์ผสมยังคงเหมือนเดิมเมื่อเวลาผ่านไปลูกหลานจะไม่มีความแข็งแรงของลูกผสม และหากผู้เพาะพันธุ์แท้นำสุนัขมาจากสายพันธุ์ที่ไม่เกี่ยวข้องกันลูกสุนัขเหล่านั้นจะมีความแข็งแรงของลูกผสมแม้ว่าจะเป็นพันธุ์แท้ก็ตาม
ค็อกกาพูไม่ใช่ทั้งหมดที่จะได้รับโรคเหล่านี้ แต่อย่างใด
สิ่งสำคัญคือต้องระวังพวกเขาหากคุณกำลังพิจารณาพันธุ์นี้
- ต้อกระจก: ต้อกระจกทำให้เกิดความทึบบนเลนส์ตาทำให้การมองเห็นไม่ดี ตาของสุนัขจะมีลักษณะขุ่น ต้อกระจกมักเกิดในวัยชราและบางครั้งอาจต้องผ่าตัดออกเพื่อปรับปรุงการมองเห็น
- ลูกสะบ้าเคลื่อนหลุด: หรือที่เรียกว่า ลื่นล้ม นี่เป็นปัญหาที่พบบ่อยในสุนัขพันธุ์เล็ก กระดูกสะบ้าคือกระดูกสะบ้าหัวเข่าเคลื่อน หมายถึงความคลาดเคลื่อนของส่วนทางกายวิภาค (เป็นกระดูกที่ข้อต่อ) ลูกสะบ้าเคลื่อนหลุด คือ เมื่อข้อเข่า (มักเป็นขาหลัง) เลื่อนเข้าและออกจากที่ซึ่งทำให้เกิดอาการปวด สิ่งนี้อาจทำให้พิการได้แม้ว่าสุนัขหลายตัวจะมีชีวิตที่ค่อนข้างปกติด้วยอาการนี้
- ข้อสะโพกเสื่อม: เป็นภาวะที่สืบทอดมาซึ่งกระดูกต้นขาไม่พอดีกับข้อต่อสะโพก สุนัขบางตัวแสดงอาการปวดและขาหลังข้างใดข้างหนึ่งหรือทั้งสองข้าง แต่บางตัวไม่แสดงอาการไม่สบายตัว (การตรวจเอ็กซ์เรย์เป็นวิธีที่แน่นอนที่สุดในการวินิจฉัยปัญหา) ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดโรคข้ออักเสบสามารถพัฒนาได้เมื่ออายุมากขึ้น สุนัขที่มีข้อสะโพกเสื่อม ไม่ควรได้รับการอบรม – ดังนั้นหากคุณซื้อลูกสุนัขให้ขอหลักฐานจากผู้เพาะพันธุ์ว่าพ่อแม่ได้รับการตรวจหาข้อสะโพกเสื่อมและไม่มีปัญหาใด ๆ
- โรคภูมิแพ้: โรคภูมิแพ้เป็นโรคที่พบบ่อยในสุนัขและค็อกกาพู ก็ไม่มีข้อยกเว้น อาการแพ้มีสามประเภทหลัก ๆ ได้แก่ การแพ้อาหารซึ่งได้รับการรักษาโดยการกำจัดอาหารบางชนิดออกจากอาหารของสุนัข อาการแพ้จากการสัมผัสซึ่งเกิดจากปฏิกิริยาต่อสารเฉพาะที่เช่นผ้าปูที่นอนผงหมัดแชมพูสุนัขและสารเคมีอื่น ๆ และอาการแพ้จากการสูดดมซึ่งเกิดจากสารก่อภูมิแพ้ในอากาศเช่นละอองเรณูฝุ่นละอองและโรคราน้ำค้าง การรักษาแตกต่างกันไปตามสาเหตุและอาจรวมถึงข้อ จำกัด ด้านอาหารยาและการเปลี่ยนแปลงสภาพแวดล้อม
- โรคตับ: ภาวะนี้แพร่หลายมากขึ้นในค็อกเกอร์สแปเนียล ใน 2 รูปแบบ ได้แก่ โรคตับอักเสบเรื้อรังและพิษจากทองแดง (พิษ) เงื่อนไขทั้งสองอาจเป็นพันธุกรรมหรือไม่ก็ได้ ณ จุดนี้ไม่มีใครมั่นใจ จำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติม แต่ในขณะเดียวกันก็ถามผู้เพาะพันธุ์ค็อกกาพูของคุณเกี่ยวกับประวัติตับของค็อกเกอร์ของพ่อแม่
- การติดเชื้อที่หู: ความทุกข์ทรมานเหล่านี้อาจทำให้นกค็อกคาพูระบาดได้เนื่องจากหูค็อกเกอร์ฟลอปปี้ของเขาซึ่งสามารถดักจับความชื้นสิ่งสกปรกและเศษเล็กเศษน้อยได้ ควรตรวจสอบและทำความสะอาดหูของค็อกกาพูเป็นประจำ สอบถามสัตวแพทย์ของคุณเกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ดูแลหูที่เหมาะสม
หากคุณกำลังจะซื้อลูกสุนัขให้หาพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ที่ดีที่จะแสดงความมั่นใจในสุขภาพให้กับคุณทั้งพ่อและแม่ของลูกสุนัขของคุณ การฝึกปรือด้านสุขภาพพิสูจน์ได้ว่าสุนัขได้รับการทดสอบและเคลียร์ภาวะใดภาวะหนึ่งแล้ว
ในค็อกกาพูคุณควรคาดหวังว่าจะได้เห็นช่องว่างด้านสุขภาพจาก มูลนิธิออร์โธปิดิกส์สำหรับสัตว์ (OFA) สำหรับข้อสะโพกเสื่อม (ด้วยคะแนนที่ยุติธรรมหรือดีกว่า) โรคข้อศอกเสื่อม ภาวะต่อมไทรอยด์ทำงานผิดปกติและโรควอนวิลลิแบรนด์ จากมหาวิทยาลัยออเบิร์นสำหรับภาวะลิ่มเลือดอุดตัน และจากมูลนิธิการจดบันทึกสำหรับปัญหาสายตาสุนัข (CERF) รับรองว่าดวงตาปกติดี คุณสามารถยืนยันการฝึกปรือด้านสุขภาพได้โดยตรวจสอบเว็บไซต์ OFA (offa.org)
การฝึกปรือสุขภาพจะไม่ออกให้กับสุนัขที่อายุน้อยกว่า 2 ปี นั่นเป็นเพราะปัญหาสุขภาพบางอย่างจะไม่ปรากฏจนกว่าสุนัขจะโตเต็มที่ ด้วยเหตุนี้จึงมักแนะนำให้สุนัขไม่ได้รับการผสมพันธุ์จนกว่าพวกเขาจะอายุสองหรือสามปี
การดูแล
ค็อกกาพูส่วนใหญ่มีพลังงานในระดับปานกลาง แต่ไม่ได้หมายความว่าพวกมันจะเกียจคร้านตลอดทั้งวัน พวกเขาสนุกกับการเดินเล่นและต้องการมันเพื่อป้องกันไม่ให้น้ำหนักเกิน ประเภทของการออกกำลังกายที่ดีที่สุดคือการเล่นที่ดีในสนามหลังบ้าน คาดว่าเขาจะต้องออกกำลังกายอย่างน้อย 15 นาทีทุกวัน
ค็อกกาพูเป็นสายพันธุ์ที่ปรับตัวได้ เขาสามารถอาศัยอยู่ในอพาร์ทเมนต์ได้แม้ว่าพันธุ์ที่มีขนาดเล็กดูเหมือนจะทำได้ดีกว่าค็อกกาพูขนาดใหญ่หรือมาตรฐาน ไม่มีใครควรอยู่กลางแจ้งหรือในคอกสุนัขเนื่องจากพวกมันได้รับการอบรมให้เป็นสุนัขคู่หู พวกเขาเจริญเติบโตเมื่ออยู่กับครอบครัวและสามารถทุกข์ทรมานจากความวิตกกังวลจากการพลัดพรากจากกันเมื่อปล่อยทิ้งไว้เป็นเวลานานและอาจนำไปสู่การเห่ามากเกินไปและพฤติกรรมทำลายล้าง
การฝึกบรรจุในลัง เป็นประโยชน์ต่อสุนัขทุกตัวและเป็นวิธีที่ดีเพื่อให้แน่ใจว่าค็อกกาพูของคุณจะไม่มีอุบัติเหตุในบ้านหรือเข้าไปในสิ่งที่เขาไม่ควร ลังยังเป็นสถานที่ที่เขาสามารถพักผ่อนเพื่องีบหลับได้ การฝึกลังตั้งแต่อายุยังน้อยจะช่วยให้ค็อกกาพูของคุณยอมรับการถูกคุมขังหากจำเป็นต้องขึ้นเครื่องหรือเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาล
อย่างไรก็ตามอย่าติดค็อกกาพูของคุณไว้ในลังตลอดทั้งวัน มันไม่ใช่คุกและเขาไม่ควรใช้เวลานานเกินสองสามชั่วโมงต่อครั้งยกเว้นตอนที่เขานอนตอนกลางคืน (แม้ว่าเขาจะชอบนอนของคุณมากก็ตาม) ค็อกกาพูเป็นสุนัขของคนและไม่ได้ตั้งใจที่จะใช้ชีวิตของพวกเขาถูกขังอยู่ในลังหรือคอกสุนัข
การให้อาหาร
ปริมาณที่แนะนำต่อวัน: อาหารแห้งคุณภาพสูงวันละ 1/4 ถึง 3/4 ถ้วยแบ่งเป็นสองมื้อ
หมายเหตุ: สุนัขโตของคุณกินมากแค่ไหนขึ้นอยู่กับขนาดอายุการสร้างการเผาผลาญและระดับกิจกรรม สุนัขเป็นบุคคลเช่นเดียวกับคนและพวกมันไม่ได้ต้องการอาหารในปริมาณเท่ากันทั้งหมด เกือบจะเป็นไปโดยไม่ได้บอกว่าสุนัขที่กระตือรือร้นจะต้องการมากกว่าสุนัขที่ไม่กระตือรือร้น คุณภาพของอาหารสุนัขที่คุณซื้อก็สร้างความแตกต่างได้เช่นกัน – ยิ่งอาหารสุนัขดีเท่าไรก็ยิ่งช่วยบำรุงสุนัขของคุณได้มากขึ้นเท่านั้นและยิ่งต้องเขย่าชามสุนัขของคุณให้น้อยลง
ดูแลค็อกกาพูของคุณให้มีรูปร่างที่ดีโดยการวัดอาหารและให้อาหารเขาวันละสองครั้งแทนที่จะปล่อยอาหารทิ้งไว้ตลอดเวลา หากคุณไม่แน่ใจว่าเขามีน้ำหนักเกินหรือไม่ให้ทำการทดสอบสายตาและทดสอบด้วยมือ
ก่อนอื่นให้มองลงไปที่เขา คุณควรจะดูมีเอว จากนั้นวางมือของคุณบนหลังของเขานิ้วหัวแม่มือไปตามกระดูกสันหลังโดยให้นิ้วกางลง คุณควรจะรู้สึกได้ แต่ไม่เห็นซี่โครงของเขาโดยไม่ต้องออกแรงกด ถ้าคุณทำไม่ได้เขาก็ต้องการอาหารน้อยลงและออกกำลังกายมากขึ้น
สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการให้อาหารค็อกกาพูของคุณโปรดดูคำแนะนำในการซื้ออาหารที่เหมาะสมให้ลูกสุนัขของคุณและให้อาหารสุนัขโตของคุณ
Advertised
เว็บพนันออนไลน์ ufabet
