Beagle

Beagle หรือ บีเกิ้ล

Beagle ขนาดเล็กกะทัดรัดและแข็งแรงเป็นเพื่อนที่กระตือรือร้นสำหรับเด็กและผู้ใหญ่ สุนัขของสายพันธุ์นี้มีความร่าเริงและรักความสนุกสนาน แต่เมื่อเป็นสุนัขล่าเนื้อพวกเขายังสามารถดื้อรั้นและต้องใช้เทคนิคการฝึกอบรมที่สร้างสรรค์และอดทน

จมูกของพวกเขานำทางพวกเขาไปตลอดชีวิตและพวกเขาไม่เคยมีความสุขไปกว่าการได้กลิ่นที่น่าสนใจ เดิมทีบีเกิ้ลได้รับการอบรมให้เป็นพันธุ์ไม้หอมเพื่อติดตามเกมขนาดเล็กโดยส่วนใหญ่เป็นกระต่ายและกระต่าย ยังคงใช้เพื่อจุดประสงค์นี้ในหลายประเทศในปัจจุบันรวมถึงสหรัฐอเมริกา แต่คุณจะพบลูกสุนัขเหล่านี้มากมายที่อาศัยอยู่ในฐานะสุนัขคู่หูและสมาชิกในครอบครัวที่มีขนยาวที่รัก

เป็นการยากที่จะต้านทานสายตาสีน้ำตาลเข้มหรือสีน้ำตาลแดงของบีเกิ้ลด้วยสีหน้าอ่อนหวานและอ้อนวอน พวกเขามีความสุขออกไปข้างนอกและมีความรัก – มีลักษณะที่สมดุลมากกว่าโดยธรรมชาติของหมาซึ่งอยากรู้อยากเห็นมุ่งมั่นและให้ความสำคัญกับอาหาร

พวกมันไม่ใช่สุนัขที่ร่าเริง แต่พวกมันมีการเปล่งเสียงที่แตกต่างกันสามแบบ – เสียงเห่า / คำรามเสียงหอนที่โหยหวนและเสียงหอนแบบครึ่งๆกลางๆ (การผสมข้ามระหว่างเสียงเห่าและอ่าว การเปล่งเสียงครึ่งหอนมักถูกสงวนไว้เมื่อพวกเขาเห็นเหมืองหินหรือคิดว่าถึงเวลาปลุกเพื่อนบ้านตอน 6 โมงเช้า! การเป็นสุนัขแพ็คพวกเขามักจะเข้ากันได้ดีกับสัตว์อื่น ๆ และเพื่อนมนุษย์ของพวกเขาและพวกเขาคิดว่าทุกคนเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของพวกเขา

สิ่งที่สำคัญที่สุดที่ต้องรู้เกี่ยวกับบีเกิ้ล คือเขาเป็นคนชอบดมกลิ่น จมูกของเขาเป็นส่วนที่สำคัญที่สุดในกายวิภาคของเขาและศีรษะของเขาจะจรดพื้นตลอดเวลาเพื่อค้นหาเส้นทางที่น่าสนใจให้ติดตามบีเกิ้ลมีตัวรับกลิ่นประมาณ 220 ล้านตัวเมื่อเทียบกับ 5 ล้านตัวหรือมากกว่านั้นในคนซึ่งทำให้พวกเขาสามารถเก็บกลิ่นได้ดีมาก นักแสดงอารมณ์ขัน เดฟ แบร์รี เคยอธิบายบีเกิ้ลในกฎหมายของเขาว่าเป็น “จมูกมีเท้า”

คุณอาจเคยเห็นจมูกของบีเกิ้ลจากที่ทำงานที่สนามบินทั่วประเทศ ในปีพ. ศ. 2527 กระทรวงเกษตรของสหรัฐอเมริกาได้ตัดสินใจใช้บีเกิ้ลเพื่อดมกลิ่นอาหารเถื่อนที่นำเข้ามาในสหรัฐอเมริกาที่สนามบินนานาชาติลอสแองเจลิส

การทดลองประสบความสำเร็จอย่างมาก เนื่องจากมีขนาดเล็กเป็นมิตรและน่ารัก บีเกิ้ลจึงไม่ได้ข่มขู่คนที่กลัวสุนัขและด้วยพลังจมูกที่ยอดเยี่ยมของพวกเขาพวกเขาสามารถได้รับการฝึกฝนให้ระบุรายการอาหารที่เฉพาะเจาะจงในขณะที่หลีกเลี่ยงสิ่งที่ไม่เป็นของเถื่อน วันนี้สมาชิกของ “กองพลบีเกิ้ล” ลาดตระเวนพื้นที่รับกระเป๋าสัมภาระที่สนามบินนานาชาติมากกว่า 20 แห่งและจุดอื่น ๆ ที่เข้าสู่สหรัฐอเมริกา

แม้ว่าพวกเขาจะแยกสาขาออกไปทำงานในสาขาอื่น แต่บีเกิ้ลก็ยังคงเป็นนักล่าที่ยอดเยี่ยมของเกมเล็ก ๆ ฟาร์มของสถาบันสมาคมบีเกิ้ลแห่งชาติเป็นเจ้าภาพการทดลองภาคสนามตามทำนองคลองธรรมโดย AKC ซึ่งมีการทดสอบพ่อพันธุ์แม่พันธุ์พร้อมแพ็คในสนาม อีกหลายประเทศมีกิจกรรมคล้าย ๆ กันสำหรับการล่าสัตว์บีเกิ้ล

เนื่องจากขนาดที่เล็กและอารมณ์ที่อ่อนโยน บีเกิ้ลสามารถทำได้ดีในอพาร์ตเมนต์หากคนของพวกเขาเต็มใจที่จะเดินนำพวกเขาหลายครั้งต่อวันในทุกสภาพอากาศ พวกเขาต้องการการออกกำลังกายมาก ๆ ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อวันถ้าเป็นไปได้ หากปล่อยทิ้งไว้ตามลำพังและไม่ได้ออกกำลังกาย บีเกิ้ลสามารถทำลายล้างได้

Highlights

• บีเกิ้ลอาจเป็นเรื่องยากในการสร้างบ้าน บางคนบอกว่าอาจต้องใช้เวลาถึงหนึ่งปีในการฝึกบีเกิ้ลบางตัวให้เต็มที่ ขอแนะนำให้ฝึกอบรม
• บีเกิ้ลอาจเบื่อหน่ายหากปล่อยให้อยู่คนเดียวในบ้านนานเกินไป หากปล่อยทิ้งไว้ในสวนหลังบ้าน บีเกิ้ลจะเริ่มหาวิธีที่จะทำให้ตัวเองสนุกสนานโดยปกติจะเป็นโดยการหอนขุดหรือพยายามหนี
• สาเหตุที่พบบ่อยที่สุด บีเกิ้ลหันไปหากลุ่มช่วยเหลือเนื่องจากเจ้าของหรือเพื่อนบ้านของเจ้าของเบื่อหน่ายกับการต่อสู้ของพวกเขา ให้แน่ใจว่าคุณเตรียมพร้อมที่จะทำงานร่วมกับสุนัขของคุณเพื่อควบคุมการเห่าและเสียงหอนมากเกินไป
• บีเกิ้ลเป็นเป้าหมายของหัวขโมยที่จะขโมยพวกมันและอาจขายให้กับห้องปฏิบัติการวิจัยเพื่อใช้ในการทดลอง ดูแลบีเกิ้ลของคุณเมื่อเขาอยู่นอกบ้านและต้องแน่ใจว่ามีไมโครชิป!
• เนื่องจากพวกมันเป็นสัตว์ที่มีกลิ่นหอมบีเกิ้ลจะหลงทางหากได้กลิ่นที่น่าหลงใหลในอากาศ จมูกของพวกเขาควบคุมสมองของพวกเขาและหากพวกเขาได้กลิ่นสิ่งที่น่าสนใจก็ไม่มีอะไรอื่นในโลกของพวกเขา
• แม้ว่าพวกเขาจะรักและอ่อนโยน แต่บีเกิ้ลสามารถมีแนวที่เป็นอิสระและดื้อรั้นได้ แนะนำให้ฝึกอบรมการเชื่อฟัง แต่ต้องแน่ใจว่าผู้สอนในชั้นเรียนเข้าใจบุคลิกภาพของสุนัขและชอบใช้อาหารเป็นรางวัล (ซึ่งบีเกิ้ลไม่กี่ตัวสามารถต้านทานได้)
• คุณจำได้ไหมว่าบีเกิ้ล สนูปี้การ์ตูนชื่อดังกังวลเรื่องชามอาหารของเขาอย่างไร? บีเกิ้ลเป็น “chow hounds” และจะกินมากเกินไปหากมีโอกาส ตรวจสอบปริมาณอาหารที่คุณให้และอย่าลืมปิดตู้และถังขยะของคุณให้ปลอดภัย มิฉะนั้นบีเกิ้ลของคุณจะดมกลิ่นอาหารที่เขาชอบมากที่สุด
• ในเรื่องอาหารบีเกิ้ลของคุณอาจจะจริงจังกับชามอาหารของมัน สอนให้เด็กเคารพบีเกิ้ลของคุณในขณะที่มันกินอาหารและอย่าเข้าใกล้หรือแกล้งมันด้วยอาหาร
• บีเกิ้ลไม่ใช่สุนัขคุ้มครองหรือพิทักษ์ที่ดีเพราะโดยปกติแล้วพวกมันจะเป็นมิตรกับทุกคนที่เจอ

History

ที่มาของคำว่า “บีเกิ้ล” นั้นไม่แน่นอน คิดว่ามันอาจมาจากคำภาษาฝรั่งเศสชื่อต้นหมายถึงคอเปิดหรือจากคำภาษาอังกฤษเก่า beag แปลว่าเล็ก คนอื่น ๆ คิดว่ามันอาจมาจากคำภาษาฝรั่งเศสว่า beugler ซึ่งหมายถึงการร้องเสียงหลงหรือคำภาษาเยอรมัน begele หมายถึงการดุด่า

ประวัติของสายพันธุ์นี้มีเมฆมากเช่นกันเนื่องจากสายพันธุ์ที่เรารู้จักในปัจจุบันไม่ได้พัฒนามาจนถึงศตวรรษที่ 19 เอกสารภาษากรีกตั้งแต่ 400 ปีก่อนคริสตกาล อธิบายถึงสุนัขที่มีลักษณะคล้ายบีเกิ้ลและชาวโรมันอาจนำสุนัขล่าเนื้อกระต่ายตัวเล็ก ๆ ไปอังกฤษและผสมพันธุ์กับสุนัขล่าเนื้อในท้องถิ่น

มีรายงานว่าวิลเลียมผู้พิชิตนำสุนัขทัลบอต (ปัจจุบันสูญพันธุ์ไปแล้ว) ไปยังอังกฤษในช่วงการพิชิตของชาวนอร์มัน ในปี 1066 สุนัขเหล่านี้คิดว่าเป็นบรรพบุรุษของบีเกิ้ลและฟอกซ์ฮาวนด์

บีเกิ้ลกลายเป็นที่นิยมในอังกฤษในช่วงต้นประวัติศาสตร์ ในรัชสมัยของพระเจ้าเอ็ดเวิร์ดที่ 2 (1307 – 1327) และ พระเจ้าเฮนรีที่ 7 (1485 – 1509) นกชนิดหนึ่งที่มีขนาดเล็กมากเรียกว่า Glove Beagles เป็นที่นิยม มีรายงานว่าพวกเขามีขนาดเล็กพอที่จะถือไว้ในมือที่สวมถุงมือ นอกจากนี้ยังมีการกล่าวถึง Singing Beagles ซึ่งตั้งชื่อตามเสียงแมลง

สมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 1 (1533-1603) เก็บ Pocket Beagles ที่มีความสูงเพียง 9 นิ้ว สุนัขตัวเล็กเหล่านี้ถูกแสดงในภาพวาดว่ามีจมูกขาสั้นและแหลม พวกมันถูกใช้เพื่อการล่าสัตว์ แต่ก็ตกอยู่ในความโปรดปรานอย่างรวดเร็วเพราะพวกมันไม่เร็วนัก

ในช่วงทศวรรษที่ 1700 การล่าสุนัขจิ้งจอกได้รับความนิยมในอังกฤษและบีเกิลก็ตกอยู่ในความโปรดปรานเมื่อฟ็อกซ์ฮาวด์ตัวใหญ่กลายเป็นสุนัขที่คุณเลือก หากไม่ได้มีไว้สำหรับเกษตรกรในอังกฤษไอร์แลนด์และเวลส์ที่ยังคงเก็บฝูงเพื่อล่ากระต่ายและกระต่ายสายพันธุ์นี้อาจสูญพันธุ์ไปในเวลานั้น

ในช่วงกลางทศวรรษ 1800 สาธุคุณฟิลลิปฮันนี่วูดได้ก่อตั้งกลุ่มบีเกิ้ลขึ้นใน เอสเซกซ์ประเทศอังกฤษ สุนัขเหล่านี้คิดว่าเป็นบรรพบุรุษของบีเกิ้ลยุคใหม่ รายได้ของฮันนี่วูดพัฒนาทักษะการล่าสัตว์ไม่ใช่หน้าตา โทมัส จอห์นสัน เพื่อนชาวอังกฤษเป็นผู้รับผิดชอบในการเพาะพันธุ์บีเกิ้ลซึ่งเป็นทั้งนักล่าที่น่าดึงดูดและดี

ในเวลาเดียวกันผู้เพาะพันธุ์ชาวอเมริกันเริ่มนำเข้าบีเกิ้ลจากอังกฤษเพื่อปรับปรุงรูปลักษณ์ของสุนัขของตัวเอง สินค้านำเข้าจากอังกฤษจำนวนมากได้รับการอบรมให้มีความสูงเฉลี่ย 15 ถึง 17 นิ้วที่ไหล่เพื่อให้สามารถล่าสุนัขจิ้งจอกได้ นักเพาะพันธุ์ชาวอเมริกันเริ่มเพาะพันธุ์ให้มีขนาดเล็กลงสำหรับการล่ากระต่าย

สิ่งที่น่าสนใจคือสายพันธุ์บีเกิ้ล “แพทช์” ที่พัฒนาโดยวิลเล็ตแรนดอลในนิวยอร์กราวปีพ. ศ. 2423 โดยมีจุดสีขาวเป็นหลักโดยมีจุดสามสีขนาดใหญ่มาก พวกเขาได้รับความนิยมอย่างมากในช่วงทศวรรษที่ 1940 และ 1950 เนื่องจากสามารถวิ่งได้เร็วมาก วันนี้หลายคนเรียกบีเกิลสีขาวหรือสีแดงและสีขาวมะนาวว่า “แพทช์”

สมาคมอเมริกันเคนเนลและสมาคมสเปเชียลบีเกิ้ล แห่งแรกก่อตั้งขึ้นในปี 1884 ในปีเดียวกันนั้น AKC ได้เริ่มจดทะเบียนบีเกิ้ล

ในปีพ. ศ. 2459 สมาชิกห้าคนของสมาคมบีเกิ้ลแห่งชาติได้ซื้อพื้นที่ 508 เอเคอร์ใน Western Loudoun County รัฐเวอร์จิเนียเพื่อจุดประสงค์ในการทดลองภาคสนาม ผู้ชายที่ซื้อมันได้จัดตั้ง บริษัท ที่เรียกว่า Institute Corporate เพื่อซื้อและเป็นเจ้าของที่ดินจากนั้นเช่าที่ดินให้กับมูลนิธิสถาบันที่ดูแลทรัพย์สินให้กับสมาคมบีเกิ้ลแห่งชาติซึ่งปัจจุบันเป็นที่ตั้งของกิจกรรมมากมายของสมาคมบีเกิ้ลแห่งชาติ

Size

สมาคมบีเกิ้ลแห่งชาติรู้จักบีเกิ้ลสองสายพันธุ์ ความหลากหลายขนาด 13 นิ้วสำหรับสุนัขล่าเนื้อที่มีความสูงไม่เกิน 13 นิ้วที่ไหล่และพันธุ์ 15 นิ้วสำหรับสุนัขล่าเนื้อที่ยืน 13 นิ้วถึง 15 นิ้วที่ไหล่ บีเกิ้ลมีน้ำหนักระหว่าง 18 ถึง 30 ปอนด์ขึ้นอยู่กับความสูง

Personality

บีเกิ้ลอ่อนโยนหวานและตลก พวกเขาจะทำให้คุณหัวเราะ แต่นั่นคือตอนที่พวกเขาไม่ทำให้คุณร้องไห้เพราะพฤติกรรมซนบ่อยๆ ชาวบีเกิ้ลใช้เวลาส่วนใหญ่ในการพยายามคิดให้ดีกับสุนัขของพวกเขาและพวกเขามักจะต้องใช้รางวัลอาหารเพื่อล่อให้บีเกิลตกอยู่ในสภาวะเชื่อฟังชั่วคราว

เช่นเดียวกับสุนัขทุกตัวบีเกิ้ลต้องการการเข้าสังคมตั้งแต่เนิ่นๆ – การสัมผัสกับผู้คนสถานที่ท่องเที่ยวเสียงและประสบการณ์ต่างๆมากมายเมื่อพวกเขายังเด็ก การขัดเกลาทางสังคมช่วยให้แน่ใจว่าลูกสุนัขบีเกิ้ลของคุณเติบโตขึ้นเป็นสุนัขที่รอบรู้

Health

บีเกิ้ลไม่ใช่ทุกคนที่จะได้รับโรคเหล่านี้หรือทั้งหมด แต่สิ่งสำคัญคือต้องระวังหากคุณกำลังพิจารณาพันธุ์นี้

• Intervertebral Disk Disease: ไขสันหลังล้อมรอบด้วยคอลัมน์กระดูกสันหลังและระหว่างกระดูกของกระดูกสันหลังเป็นแผ่นดิสก์ intervertebral ที่ทำหน้าที่เป็นตัวดูดซับแรงกระแทกและช่วยให้กระดูกสันหลังเคลื่อนไหวได้ตามปกติ แผ่นดิสก์ทำจากสองชั้นชั้นเส้นใยด้านนอกและชั้นคล้ายวุ้นด้านใน โรคหมอนรองกระดูกเคลื่อนเกิดขึ้นเมื่อวุ้นเช่นชั้นในยื่นออกมาในช่องกระดูกสันหลังและไปเบียดกับไขสันหลัง การบีบตัวของไขสันหลังอาจน้อยที่สุดทำให้เกิดอาการปวดคอหรือหลังหรืออาจรุนแรงทำให้สูญเสียความรู้สึกอัมพาตและขาดการควบคุมลำไส้หรือกระเพาะปัสสาวะ ความเสียหายที่เกิดจากการกดทับกระดูกสันหลังอาจไม่สามารถย้อนกลับได้ การรักษาขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการ ได้แก่ ตำแหน่งความรุนแรงและระยะเวลาระหว่างการบาดเจ็บและการรักษา การกักขังสุนัขอาจใช้ประโยชน์ได้บ้าง แต่มักจำเป็นต้องผ่าตัดเพื่อลดแรงกดที่ไขสันหลัง การผ่าตัดมักไม่ประสบความสำเร็จ
• การเจริญเติบโตของสะโพกผิดปกติ: เป็นภาวะที่สืบทอดมาซึ่งกระดูกต้นขาไม่พอดีกับข้อต่อสะโพก สุนัขบางตัวแสดงอาการปวดและขาหลังข้างเดียวหรือทั้งสองข้าง แต่บางตัวไม่แสดงอาการไม่สบายตัว (การตรวจเอ็กซ์เรย์เป็นวิธีที่แน่นอนที่สุดในการวินิจฉัยปัญหา) ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดโรคข้ออักเสบสามารถพัฒนาได้เมื่อสุนัขอายุมากขึ้น สุนัขที่มีการเจริญเติบโตของสะโพกผิดปกติควรได้รับการอบรม – ดังนั้นหากคุณซื้อลูกสุนัขให้ขอหลักฐานจากผู้เพาะพันธุ์ว่าพ่อแม่ได้รับการตรวจหาการผิดปกติที่สะโพกและไม่มีปัญหา
• เชอร์รี่อาย: เป็นภาวะที่ต่อมใต้เปลือกตาที่สามยื่นออกมาและดูเหมือนเชอร์รี่ที่มุมตา สัตว์แพทย์ของคุณอาจต้องผ่าตัดเอาต่อมออก
• ต้อหิน: เป็นโรคที่เจ็บปวดซึ่งความดันในตาสูงผิดปกติ ดวงตามีการผลิตและระบายของเหลวที่เรียกว่าอารมณ์ขันอย่างต่อเนื่อง – หากของเหลวระบายออกไม่ถูกต้องความดันภายในดวงตาจะเพิ่มขึ้นทำให้เกิดความเสียหายต่อเส้นประสาทตาและส่งผลให้สูญเสียการมองเห็นและตาบอด มีสองประเภท ต้อหินปฐมภูมิซึ่งเป็นกรรมพันธุ์และต้อหินทุติยภูมิซึ่งเป็นผลมาจากการอักเสบเนื้องอกหรือการบาดเจ็บ โดยทั่วไปแล้วต้อหินจะส่งผลกระทบต่อดวงตาข้างเดียวก่อนซึ่งจะมีสีแดงน้ำตาไหลเหล่และดูเจ็บปวด รูม่านตาที่ขยายออกจะไม่ตอบสนองต่อแสงและด้านหน้าของดวงตาจะมีสีขาวขุ่นเกือบเป็นสีน้ำเงิน จะส่งผลให้สูญเสียการมองเห็นและตาบอดในที่สุดบางครั้งแม้จะได้รับการรักษา (การผ่าตัดหรือการใช้ยาขึ้นอยู่กับกรณี)
• Progressive Retinal Atrophy (PRA): นี่คือความผิดปกติของตาเสื่อมซึ่งทำให้ตาบอดในที่สุดจากการสูญเสียเซลล์รับแสงที่ด้านหลังของดวงตา PRA สามารถตรวจพบได้หลายปีก่อนที่สุนัขจะแสดงอาการตาบอด โชคดีที่สุนัขสามารถใช้ประสาทสัมผัสอื่น ๆ เพื่อชดเชยการตาบอดได้และสุนัขตาบอดก็สามารถมีชีวิตที่สมบูรณ์และมีความสุขได้ อย่าทำให้เป็นนิสัยในการเคลื่อนย้ายเฟอร์นิเจอร์ไปรอบ ๆ พ่อพันธุ์แม่พันธุ์ที่มีชื่อเสียงมีการรับรองสายตาของสุนัขเป็นประจำทุกปีโดยจักษุแพทย์ทางสัตวแพทย์และไม่ผสมพันธุ์สุนัขที่เป็นโรคนี้
• Distichiasis: ภาวะนี้เกิดขึ้นเมื่อขนตาเพิ่มขึ้น (เรียกว่า distichia) งอกขึ้นบนต่อมน้ำมันในตาของสุนัขและยื่นออกมาตามขอบเปลือกตา สิ่งนี้ทำให้ดวงตาระคายเคืองและคุณอาจสังเกตเห็นชาวออสซี่ของคุณเหล่หรือขยี้ตา Distichiasis ได้รับการรักษาโดยการผ่าตัดโดยการตรึงขนตาส่วนเกินด้วยไนโตรเจนเหลวแล้วจึงถอดออก การผ่าตัดประเภทนี้เรียกว่า cryoepilation และทำภายใต้การดมยาสลบ
• โรคลมบ้าหมู: นี่เป็นอาการทางระบบประสาทที่มักจะถ่ายทอดทางพันธุกรรม แต่ไม่เสมอไป โรคลมบ้าหมูอาจทำให้เกิดอาการชักเล็กน้อยหรือรุนแรงซึ่งอาจแสดงว่าตัวเองมีพฤติกรรมผิดปกติ (เช่นวิ่งอย่างเมามันราวกับถูกไล่ล่าเดินโซเซหรือซ่อนตัว) หรือแม้กระทั่งการล้มลงแขนขาแข็งและหมดสติ อาการชักเป็นเรื่องที่น่ากลัว แต่การพยากรณ์โรคในระยะยาวสำหรับสุนัขที่เป็นโรคลมบ้าหมูแบบไม่ทราบสาเหตุมักจะดีมาก สิ่งสำคัญคือต้องพาสุนัขไปพบสัตว์แพทย์เพื่อรับการวินิจฉัยที่เหมาะสม (โดยเฉพาะอย่างยิ่งเนื่องจากอาการชักอาจมีสาเหตุอื่น ๆ ) และการรักษา
• Hypothyroidism: Hypothyroidism เป็นความผิดปกติของต่อมไทรอยด์ คิดว่าจะต้องรับผิดชอบต่อสภาวะต่างๆเช่นโรคลมบ้าหมูผมร่วง (ผมร่วง) โรคอ้วนความง่วงการเกิดรอยดำ pyoderma และสภาพผิวอื่น ๆ ได้รับการรักษาด้วยยาและอาหาร
• บีเกิ้ลตัวเล็ก: นี่คือภาวะที่สุนัขตัวเล็กกว่าปกติ ภาวะนี้อาจเกิดร่วมกับความผิดปกติทางร่างกายอื่น ๆ หรือไม่ก็ได้เช่นขาสั้นมาก
• Chinese Beagle Syndrome (CBS): นี่คือภาวะที่มีลักษณะกะโหลกศีรษะกว้างและตาเอียง สุนัขเติบโตตามปกติอย่างอื่น บ่อยครั้งที่สุนัขที่เป็นโรค CBS มีปัญหาเกี่ยวกับหัวใจและความผิดปกติของนิ้วเท้า
• Patellar Luxation: หรือที่เรียกว่า “slipped stifles” เป็นปัญหาที่พบบ่อยในสุนัขพันธุ์เล็ก มันเกิดจากการที่กระดูกสะบ้าซึ่งมีสามส่วนคือกระดูกโคนขา (กระดูกต้นขา) กระดูกสะบ้า (หัวเข่า) และกระดูกแข้ง (น่อง) เรียงกันไม่ถูกต้อง สิ่งนี้ทำให้เกิดอาการขาอ่อนแรงหรือการเดินที่ผิดปกติเช่นการกระโดดหรือกระโดด เป็นภาวะที่เกิดขึ้นตั้งแต่แรกเกิดแม้ว่าการจัดแนวไม่ตรงหรือความหรูหราจะไม่เกิดขึ้นเสมอไปจนกระทั่งในภายหลัง การถูที่เกิดจาก patellar luxation อาจนำไปสู่โรคข้ออักเสบซึ่งเป็นโรคข้อต่อเสื่อม ความหรูหราของกระดูกสะบ้ามีสี่เกรดตั้งแต่เกรด I การลักซ์เป็นครั้งคราวทำให้เกิดความอ่อนแอชั่วคราวในข้อต่อจนถึงระดับ IV ซึ่งการหมุนของกระดูกแข้งจะรุนแรงและไม่สามารถปรับกระดูกสะบ้าได้ด้วยตนเอง ทำให้สุนัขมีลักษณะโค้งงอ patellar luxation ระดับรุนแรงอาจต้องผ่าตัดซ่อมแซม

หากคุณกำลังซื้อลูกสุนัขให้หาพ่อพันธุ์แม่พันธุ์ที่ดีที่จะแสดงให้คุณเห็นถึงสุขภาพที่ดีสำหรับทั้งพ่อและแม่ของลูกสุนัข การฝึกปรือด้านสุขภาพพิสูจน์ได้ว่าสุนัขได้รับการทดสอบและเคลียร์อาการบางอย่างแล้ว

ในบีเกิ้ลคุณควรคาดหวังว่าจะได้เห็นช่องว่างด้านสุขภาพจาก Orthopaedic Foundation for Animals (OFA) สำหรับความผิดปกติของสะโพก (ด้วยคะแนนที่ยุติธรรมหรือดีกว่า) dysplasia ข้อศอกภาวะพร่องไทรอยด์และโรค von Willebrand จากมหาวิทยาลัยออเบิร์นสำหรับภาวะลิ่มเลือดอุดตัน; และจาก Canine Eye Registry Foundation (CERF) รับรองว่าดวงตาปกติดี คุณสามารถยืนยันการฝึกปรือด้านสุขภาพได้โดยตรวจสอบเว็บไซต์ OFA (offa.org)

Care

สวนหลังบ้านที่มีรั้วรอบขอบชิดเป็นสิ่งจำเป็นสำหรับสุนัขที่มีกลิ่นหอมเช่น บีเกิ้ลเมื่ออยู่ข้างนอกบีเกิ้ลของคุณควรเป็นผู้นำในพื้นที่ที่ไม่มีการควบคุมหรือ จำกัด และอยู่ภายใต้การดูแลอย่างปลอดภัย เขาเป็นคนพเนจรโดยธรรมชาติดังนั้นในกรณีที่เขาหลบหนีซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นบ่อยครั้งกับบีเกิ้ล – ตรวจสอบให้แน่ใจว่าเขามีไมโครชิปและสวมป้ายประจำตัวที่คอเสื้อเพื่อให้เขากลับมาหาคุณได้

บางคนชอบใช้รั้วไฟฟ้าใต้ดิน แต่ตู้ประเภทนี้ไม่ได้ป้องกันสัตว์อื่นเข้ามาในบ้านของคุณ นอกจากนี้หากกลิ่นหอมชวนหลงใหลมากพอ บีเกิ้ลของคุณก็จะเต็มใจที่จะเสี่ยงต่อการช็อกชั่วขณะเพื่อติดตามมัน

เช่นเดียวกับสุนัขทุกตัว บีเกิ้ลได้รับประโยชน์จากการฝึกให้เชื่อฟัง เทคนิคการเสริมแรงเชิงบวกจะได้ผลดีที่สุดเพราะบีเกิ้ลจะปิดเมื่อถูกปฏิบัติอย่างรุนแรง บีเกิ้ลส่วนใหญ่มีความสุขมากกว่าที่จะทำทุกอย่างเพื่อความอร่อย

บีเกิ้ลวัยรุ่นเต็มไปด้วยพลังและต้องการโอกาสมากมายในการทำงานทั้งหมด พวกเขาชอบที่จะไปเดินเล่นกับครอบครัวหรือที่ดีไปกว่านั้นคือการวิ่งข้ามทุ่งเพื่อล่ากระต่าย (ไม่แนะนำเว้นแต่คุณจะฝึกสุนัขให้กลับมาหาคุณ) พวกเขาจะสนุกกับการวิ่งจ็อกกิ้งกับคุณ แต่รอให้อายุ 18 เดือนขึ้นไปก่อนที่จะเริ่มออกกำลังกายซ้ำ ๆ เช่นนี้

เมื่อโตเต็มวัยบีเกิ้ลจะกลายเป็นคนขี้เกียจพอสมควรนอนอยู่บ้านทั้งวันตื่นขึ้นมากินอาหารและอาจจะเกาหูบ้างเป็นครั้งคราว เนื่องจากเป็นสายพันธุ์ที่มีแนวโน้มที่จะเป็นโรคอ้วนอย่าปล่อยให้สิ่งนี้เกิดขึ้น

Feeding

ปริมาณที่แนะนำต่อวัน: อาหารแห้งคุณภาพสูง 3/4 ถึง 1.5 ถ้วยต่อวันแบ่งเป็นสองมื้อ

หมายเหตุ: ปริมาณที่สุนัขโตของคุณกินขึ้นอยู่กับขนาดอายุการสร้างการเผาผลาญและระดับกิจกรรม สุนัขเป็นบุคคลเช่นเดียวกับคนและทุกคนไม่ต้องการอาหารในปริมาณเท่ากัน เกือบจะเป็นไปโดยไม่ได้บอกว่าสุนัขที่กระตือรือร้นสูงจะต้องการมากกว่าสุนัขมันฝรั่งที่นอน คุณภาพของอาหารสุนัขที่คุณซื้อก็สร้างความแตกต่างได้เช่นกัน – ยิ่งอาหารสุนัขดีเท่าไรก็ยิ่งช่วยบำรุงสุนัขของคุณได้มากขึ้นเท่านั้นและยิ่งต้องเขย่าชามสุนัขของคุณให้น้อยลง

บีเกิ้ลเป็นขโมยอาหาร สุนัขเหล่านี้จะบุกค้นตู้กับข้าวและขยะของคุณทุกวันหากมีโอกาสและพวกมันก็เต็มใจที่จะกินจนกว่าพวกมันจะโผล่ขึ้นมา รักษารูปร่างของคุณให้ดีด้วยการตวงอาหารของเขาและให้อาหารเขาวันละสองครั้งแทนที่จะปล่อยอาหารทิ้งไว้ตลอดเวลา หากคุณไม่แน่ใจว่าเขามีน้ำหนักเกินหรือไม่ให้ทำการทดสอบสายตาและทดสอบด้วยมือ

อันดับแรกมองลงไปที่เขา คุณควรจะดูมีเอว จากนั้นวางมือของคุณบนหลังของเขานิ้วหัวแม่มือไปตามแนวกระดูกสันหลังโดยให้นิ้วกางลง คุณควรจะรู้สึกได้ แต่ไม่เห็นซี่โครงของเขาโดยไม่ต้องออกแรงกด ถ้าคุณทำไม่ได้เขาก็ต้องการอาหารน้อยลงและออกกำลังกายมากขึ้น

นอกจากนี้ควรทำอย่างอื่นเท่าที่จำเป็น บีเกิ้ลของคุณจะมีความสุขพอ ๆ กับการฝึกขนาดพอดีคำเหมือนบิสกิตที่ใหญ่กว่า

สำหรับข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับการให้อาหารบีเกิ้ลของคุณโปรดดูคำแนะนำในการซื้ออาหารที่เหมาะสมให้ลูกสุนัขและให้อาหารสุนัขโต

Advertised
เว็บพนันออนไลน์ แทงบอลออนไลน์